Vandaag vertrekken we alweer uit Valdez, maar er is nog een autoroute met wandeling gepland. Tom haalt koffie aan de receptie, terwijl ik het ontbijt klaar zet. We kijken naar buiten en zien een stralende blauwe hemel. Gisteren waren er tamelijk wat wolken, maar die zijn nergens meer te bekennen. De korte broek en t-shirt kan dus weer aan.
Redelijk aan de late kant beginnen we met onze autoroute naar Mineral Creek Drive. Dit zou de meeste mooiste autoroute in de regio zijn. Het is indrukwekkend om te zien met al die kleine watervallen aan elke kant.
Het is tamelijk een ruwe route met veel grote stenen. Plots komen we aan de weg met water over de baan. We gaan kijken of het water diep is en of er niet al te veel grote stenen in liggen. Hmm, wat nu? We moeten tenslotte ook nog de McCarthy Road op vandaag en ik wil hier al geen lekke band hebben. Er komt nog een auto toe en vragen of ze de route kennen. Hij zegt als we vastzitten, dat hij er ons wel wilt uittrekken. Zij gaan verder te voet. Dus wij doen dit dan ook. De baan met water is trouwens door een mooie waterval die verder de baan overloopt. We noemen hem dan maar Mineral Creek gravel Fall :).
We wandelen nog een goeie 2 km en stoppen aan het uitzicht voor een foto.
We keren weer om en zien dan grote 4x4 passeren. Ja, met zo een auto gingen we het zeker wel riskeren. En dan zien we, huh, een mazda rijden. Die zit zo laag op de grond. We twijfelen weer, maar het is al 12u en we moeten nog veel zien en doen. We rijden terug en halen bij de Subway een broodje. Deze eten we op bij Old Valdez town. We wandelen hier tot aan het water.
Vroeger woonden hier de pioneers, maar nu zijn alle gebouwen zo goed als weg. We zien in de verte nog de Valdez glacier. En rijden tot het einde van de Airport Road om deze te bewonderen. Hier en daar liggen er wat ijsklompen in het water.
Het is reeds 13u30 als we dan eindelijk naar Keystone Canyon rijden. Hier zijn er veel watervallen langs de weg te bewonderen. De eerste stop is bij de Horsetail Falls. Prachtig!
Bij deze waterval staat een koppel uit Australië. Zij zijn al 3 maand onderweg en zijn gestart bij LA. In Haines Junction hebben ze 7 beren gezien, waaronder ook grizzly's. Hopelijk zien we ze daar dan ook. De volgende stop is aan de Bridal Veil Fall. Deze ligt aan de rechterkant, maar aan de linkerkant kunnen we de auto parkeren. Deze is toch wel heel mooi.
Na de watervallen rijden we verder tot aan de Worthington Glacier. Hier is er tamelijk wat volk. We wandelen tot aan de ijsgrot. Mooie kleuren, maar je bent hier wel op eigen risico. Door de warme mooie dagen is het ijs goed aan het smelten. De natuur kan toch zo mooi zijn.
We rijden verder via de Richardson Highway, deze weg behoort ook tot een scenische autoroute. En dat is zeker het geval!
We rijden tot aan Chitina. We moeten voltanken, zodat we zonder problemen heen - en terug via de McCarthy Road kunnen rijden. Aangekomen in Chitina zien we geen tankstation. Heeft Lannoo zich dan vergist of ben ik verkeerd? Een vriendelijke man wilt ons wel benzine lenen, maar dan zit die man misschien wel zonder. In een bar (de enige die hier open is) vraagt Tom waar we nog kunnen tanken. Blijkbaar is er bij Kenny Lake nog een tankstation. We moeten dan wel 30 min terug... Verdorie toch! Gelukkig is het in Alaska lang licht en zullen we nog voor het donker in McCarthy zijn. We tanken en Tom praat nog met een Spanjaard die met een RV rondtrekt. We kunnen dan eindelijk terug vertrekken naar McCarthy.
Ineens zien we iets groot in het water zitten. Wow, een eland die aan het eten is in het water. Deze dieren blijven toch prachtig.
En dan staan we aan het begin van de McCarthy Road. " Where the road ends, the adventure begins.
De weg is 61 mijl lang en wij moeten tot aan mijl 59 geraken. Er zijn delen die reeds aangelegd zijn tot een baan, maar ook delen die moeilijk te rijden zijn door de stenen op de weg. Af en toe zien we dan de bergen. Er zijn delen waar we in het Wrangell St. - Elias NP zitten en dan delen die privé zijn. Vroeger mocht je overal land hebben...
Aan het eindpunt aangekomen, zijn we beiden beetje teleurgesteld en hadden we grotere uitzichtpunten verwacht. Meestal zit je te laag en tussen de bomen en helaas hebben we ook geen wildlife gezien. Het is bijna 22u30 als we in onze cabin zijn. Het was een lange, vermoeiende dag met alweer prachtige natuur en zalige temperatuur.
Weer: 24 C°
Hiking: 3 km
Wildlife: 1 eland
Men mond staat nog altijd wijd open... wat een prachtige foto's! Die watervallen zijn gewoon spectaculair!
BeantwoordenVerwijderenEn die moose is zo mooi :3