Om 6u liep de wekker af. We hadden het plan om nog een wandeling te doen in Denali NP om bevers te spotten. Tom staat op en roept mij wakker, maar dat draaide een beetje anders uit... Blijkbaar had ik geen zin om vroeg op te staan en zou ik moeten gezegd hebben "Fuck the Beavers!". Zelf weet ik er helemaal niets meer van, maar wist ik wel dat ik nog in Amerika was. Mijn excuses voor de brutale reactie naar de bevers toe. Tom vond het ook niet erg en kwam terug bij mij liggen.
Om 8u30 sta ik pas op en heb er wel beetje spijt van. Nuja, wildlife al genoeg gezien en vandaag staat er nog een mooie route op het programma. We rijden via de Denali Highway. Deze weg is 135 mijl lang en bestaat grotendeels uit gravel. Ze is enkel open vanaf mei tot oktober en het kan elke maand sneeuwen.
We bezoeken eerst nog een paar winkeltjes en wil graag een t-shirt van Denali. Zoals altijd zijn de t-shirt voor vrouwen in het roos en nu zelfs met glitter. Geen enkele mooie print, dus ben ik verplicht om bij de mannen te kijken en bij de kinderen. Scoor ik toch twee mooie t-shirts! We halen nog een koffie to go en dan is het vaarwel Denali. Prachtig park dat iedereen zou moeten zien!
We tanken nog net voor het oprijden van de Denali Highway. De eerste stop is na 4,5 mijl met een uitzicht naar Mt. Mckinley.
Kort daarna stoppen we aan de kant voor foto's van de omgeving. Plotseling zie ik een Bald Eagle zeer sierlijk vliegen. Had niet gedacht om er nog ene te zien. Ze vliegen zo mooi.
Een beetje verder eten we onze lunch en kan de Go Pro nog even opladen. Het is beter weer dan dat ze hadden gezegd. De zon schijnt, niet te koud en geen regen. Meer moet dat niet zijn. Na een 40 min, rijden we verder op de toch wel zeer slechte baan.
Het is goed opletten, want er zijn tamelijk diepe putten. Deze weg is de ergste die we gereden hebben in Alaska. Rap gaan we niet vooruit en pas bij mijl 55,5 stoppen we aan de Susitna River en de Susitna Glacier.
Dan rijden we op een gedeelte waar vroeger een glacier aanwezig was. Al het ijs is nu gesmolten en dit is het resultaat.
Op mijl 85,5 stoppen we aan de Waterfowl Lakes. Een meer waar je veel soorten vogels kan zien, maar ook bevers, elanden, vossen,... Enkel de eendjes zijn van de partij.
Dan zien we nog Maclaren Glacier en de Alaska Range bij de Maclaren River. We zitten nu op het punt van de tweede hoogste snelweg van Alaska.
We rijden verder door, maar er is zo veel te zien. Het is hier zo prachtig. Er zijn veel wandelingen onderweg, maar we hebben er geen tijd voor. Het is nu vrijdag en we zien veel kampeerders arriveren. Hier had ik ook wel graag willen kamperen.
Na een lange tijd stopt de gravel en kunnen we vlugger rijden. De laatste stop is de Alaska Range van zeer dichtbij.
Hierna moeten we doorrijden van Paxson naar Glennallen. Het begint even te regenen, maar we rijden naar de heldere hemel. We komen terug op het punt, waar we twee weken geleden hebben gereden. En zien terug bergen van de Wrangell Mountains. Prachtig!
Aangekomen in Glennallen is het zeer druk. We tanken nog even bij en halen dure sandwiches in de winkel. Verderop zien we dat de winkel toch nog open is en halen nog wat croissants en cake. Het is nog 45 min rijden naar ons logement bij Lake Louise. Hopelijk kunnen we nog inchecken. Om 22u30 zijn we pas bij onze slaapplaats en ze zijn gelukkig nog open. We halen enkel het nodige uit de koffer en gaan meteen slapen. Een vermoeiende, maar nog steeds zeer mooie dag.
Weer: 14 C°
Hiking: geen
Wildlife: 1 Amerikaanse Zeearend
Geen opmerkingen:
Een reactie posten