vrijdag 7 augustus 2015

Dag 11: Tok - Haines Junction

Woensdag 05/08/2015

Na een onrustige nacht, worden we om 7u wakker. Tom heeft heel goed geslapen, maar ik kon moeilijk in slaap vallen. Rond 1u30 hoorde ik een dier aan onze auto en rond de cabin. Tom kreeg ik niet wakker, dus ben ik niet gaan kijken. De paar uur dat ik wel heb geslapen, waren wel goed. De Caribou Cabins zijn hier zeer gezellig en ook hier hebben we een grote keuze in het ontbijt. Elke cabin heeft een terras waar je gezellig kan ontbijten. Jammer dat we hier niet meer konden logeren. In Tok komen we nog terug, maar dan hadden ze niets meer vrij en hebben we een nacht geboekt in Youngs motel. 

Om 9u verlaten we onze cozy cabin, want vandaag rijden we naar Yukon (Canada). Ook verliezen we een uurtje en zitten we met 9u tijdsverschil ten opzichte van BelgiĆ«, in plaats van 10u. In onze cabin lag een map met activiteiten in de regio. Tom wilt graag nog de Hidden Lake trail wandelen van 3,2 km. Je zou hier bevers kunnen zien. Alhoewel ik vrees dat we al te laat zijn en dat het te warm is voor de bevers. Aangekomen aan het meer, is het zeer stil. Er zijn geen bevers, maar er liggen bootjes waarmee je op eigen risico het water in mag.

Met een hoog tempo wandelen we vlug terug naar de auto en stoppen bij de Tetlin Wildlife Refuge Visitor Center. Met het tijdsverschil is het toch al bijna middag en eten we hier onze lunch op. Er is een prachtig uitzicht, maar geen wildlife. 


Kort hierna passeren we de grens en zien dat het streng bewaakt is om terug in de USA te rijden. Overal camera’s, maar de kant om Amerika te verlaten is er niets. Bij Beaver Creek komen we dan bij de paspoortcontrole om Yukon (ook al zijn we al binnen) binnen te rijden. Er zit enkel een vrouw achter het raampje en slechts 1 camera. Ze vraagt ons hoelang we gaan blijven, of we messen en wapens meehebben,… Al snel ziet ze dat we brave mensen zijn en krijgen onze eerste Canadese stempel in onze paspoorten. En we kunnen onze reis verderzetten. Het is wel even wennen aan het feit dat we nu niet in mijlen, maar in kilometers rijden. 

Bij het Visitor Center in Beaver Creek halen we nog een map van Yukon en extra informatieboekjes van Haines Junction en Haines. Tom praat met de man aan de balie en vraagt waar we hier bevers kunnen zien. Er zijn hier bijna geen bevers zo te horen. Waarom noemt het dan Beaver Creek? Er zouden wel veel elanden zitten (die nu bronstig lopen en gevaarlijk kunnen zijn). Nuja, dan zien we misschien volgende week nog bevers bij Delta Junction. 

We rijden verder naar Burwash Landing en dit op de Alaska Highway! De weg is ons ooit aangeraden geweest door een Canadees, toen we 2 jaar geleden in Yellowstone waren. We zijn benieuwd of hij gelijk had. Alhoewel er veel delen van de weg nog gravel zijn en er veel wegenwerken zijn. Hoe verder we rijden, hoe beter de uitzichten. 


We stoppen in Burwash Landing, waar we een foto nemen van de World’s Largest Gold Pan.  


Er is hier ook nog een museum en informatieborden over de brand in 1999. Door hun eigen schuld en de droogte konden ze het vuur niet tijdig stoppen en is er veel afgebrand. Paar gezinnen zijn hierdoor verloren. Het is een gebeurtenis dat hier niet snel zal vergeten worden. 

Bij Destruction Bay rijden we langs het Kluane Lake. Een prachtig groot blauw meer. 



Niet ver hiervan, stoppen we bij het Sheep Mountain Visitor Center. Het is al 18u en was maar open tot 16u. Toch even de moeite waard om te stoppen of we nog een paar dikhoornschapen kunnen spotten. Niets te zien, enkel een leuke babbel gemaakt met een Amerikaan die ons had gezien met de Go Pro op de auto. Zijn naam is Zack en leeft nu op de weg van dag tot dag. Hij woonde in LA, maar rijdt nu naar waar hij zin in heeft. Interessante kerel en geeft ons een paar tips waar het heel mooi is. Ook vertelt hij over Burning Man, een groot festival van elektronische muziek. Ik vertel dan over ons festival, Tomorrowland. Maar Burning Man zou gebaseerd zijn op ons festival… Alhoewel wij toch al meer dan 70.000 festivalgangers hebben in ons klein landje. ;)

De wandeling die ik gepland had, doen we niet meer. We zijn beiden moe en stoppen waar we nog kunnen van het prachtige landschap. 



Aangekomen in het hotel, zien we al meer bewolking hangen. We beslissen om vroeg te slapen en de grote wandeling van morgen uit te stellen naar vrijdag. Het zou dan minder bewolkt zijn en warmer worden. Niet dat het hier koud gaat worden, maar denk dat een rustdagje welgekomen is. Bij Frosty Freeze halen we nog wat kleins te eten, waaronder elk een milkshake. Op de tv kijken we nog naar Alaska Bush People en vallen in slaap. 

Weer: 26 C°
Wildlife: geen
Hiking: 3,2 km

1 opmerking:

  1. aww, leuke foto van jullie beide in een boot! Moeten jullie inkaderen! En Jess ziet er in iedere blogpost zo mooi en gelukkig uit, Tom heeft een goed oog voor te fotograferen EN in vrouwen ;). Nu prachtige foto's weer!!

    Oh en moet een kleine correctie aanbrengen: Burning man bestaat al veel langer dan Tomorrow land, https://nl.wikipedia.org/wiki/Burning_Man je kunt ze allebei zelfs niet vergelijken.

    BeantwoordenVerwijderen