Dag 4: Birthday in Anchor Point

Woensdag 29/07/2015

Deze ochtend worden we wakker rond 7u. Het is bewolkt, maar geen regen. Ik sta op en er staat een grote tafel vol met eten. 

Ohja, het is vandaag mijn verjaardag. 30 jaar en dit in Alaska. Snel kijk ik buiten of er geen beer staat te zingen of een eland. Helaas het wildlife in Alaska is op vakantie. Tom geeft mij cadeautjes, de meest leuke zijn toch wel de cd’s met de nummer 1 hits vanaf mijn geboortejaar tot nu. En daarmee wil ik mijn schoonzus nog eens bedanken om Mollie zo megacool te maken! :)

Ook al is Bambi er niet meer, toch verrast ze mij dit jaar ook met een lekker stuk taart. 

Na het ontbijt, begin ik aan de blog… Damn, elektriciteit valt hier uit. Tom was zich aan het douchen, maar Luanne (de eigenares) staat hier al en blijkbaar is het een algemeen probleem. En ik wou nog skypen met familie :( Ik schrijf de blog verder voor vandaag en sla alles op. Het is nu wachten op herstel en ondertussen begint het ook te regenen. Wandeling zit er voorlopig ook niet in. 

Het blijft gieten en gaan dan naar de games room om een spelletje biljart te spelen. 

Er ligt hier van alles, waaronder een hele grote hoelahoep? Na een spannend spel biljart, spelen we nog wat pingpong en dan is er weer elektriciteit! Helaas blijft het gieten en werk ik de blog bij van gisteren.  Het goede nieuws van het weer is wel dat het nu regent en vanaf morgen het weer gaat verbeteren in Alaska. Zoals ik nu vooruit kijk (maar je weet nooit natuurlijk), ga ik nog spijt hebben dat ik minder zomerkledij mee heb. 

Het lijkt te stoppen met regenen en rond 14u30 gaan we bij Homer nog eens gaan zien. Eerst gaan we naar het Visitor Center. Daar zou een eland met een kalf moeten zitten. We wandelen kort langs de Beluga Trail, maar zien geen eland. Dan gaan we kijken naar het nest van de Amerikaanse Zeearend. En daar zien we de ouders en het jong in het grote nest. 

Indrukwekkend om te zien, maar ook dat het hier beter weer is dan bij ons appartement. Het goede weer is reeds op komst en we besluiten om naar Anchor Point Beach te gaan. Daar zou je ook altijd de Amerikaanse Zeearend kunnen spotten. En inderdaad, buiten de vele zeemeeuwen, zien we ook deze prachtige dieren. 

Het is 18u15 als we weg gaan van het strand en halen een hamburger bij Ramiro's in Anchor Point. Deze eten we op bij de rivier aan picknicktafel. We gaan terug via de Old Sterling Highway naar Homer. Misschien zien we wel wildlife. Ik kijk rond, maar niets te zien. Tot ineens Tom begint te brullen, Moose! We stoppen en draaien om en parkeren ons aan de zijweg. Het is een moeder met twee kalfjes. Het ene kalf zit wel lager in het hoge gras dan het andere. De moeder kijkt nieuwsgierig naar ons. We staan best wel dicht, maar er is geen bedreiging. We mogen foto's nemen en filmen. 

Mooi zo, er is toch wildlife in Alaska! Dan rijden we door naar Baycrest Hill. Er is niet minder bewolking dan gisteren, maar bepaalde delen zijn nu beter zichtbaar. We nemen hier nog wat foto's en dan vertrekken we met de go pro tot aan Homer Lands End. 

Het is reeds 21u en morgen willen we vroeg opstaan. We zeggen Homer vaarwel en rijden via de North Forks Road terug naar ons appartement. Tot ik ineens, zie ik het nu goed, een mannetjes eland gewoon aan de kant zie staan. Precies of hij stond te wachten op ons. We zetten ons aan de kant, hij steekt rustig over en blijft stokstijf staan. We nemen foto's, hoewel hij blijft kijken en Tom zijn voet op het gaspedaal blijft. Eerlijk gezegd, dichter kon al niet meer of we zullen zijn adem gevoeld hebben. 

Wat een mooie afsluiter van mijn verjaardag! Terug bij het appartement hangen de wolken zeer laag. Een foto van het appartement zal voor morgen zijn. Ook zijn er gasten boven ons gearriveerd. Hun dochter is vandaag zeer toevallig ook jarig, maar er is behoorlijk wat lawaai. Morgen gaan we naar Seward voor een keiharde wandeling! Tot morgen! En ook wil ik iedereen bedanken voor de verjaardagswensen via facebook en sms!  

Weer: 13 - 16 C°
Hiking: 0 km
Wildlife: 4 elanden, 7 Amerikaanse zeearenden

Dag 3: Kenai - Homer - Anchor Point

Dinsdag 28/07/2015

Om 5u worden we reeds wakker, want het is buiten aan het gieten. Er rijdt ook veel verkeer, waardoor de baan goed te horen is. Blijven nog even liggen, want we moeten niet te vroeg opstaan. We vallen niet meer in slaap en ik beslis om de blog te schrijven, terwijl Tom de foto's bekijkt. Rond 7u ontbijten we op de kamer, want het is nog steeds aan het gieten. De manager is er nog steeds niet en ben toch heel tevreden dat ik het wachtwoord goed geraden had, anders was er geen update geweest.

Tot er om 9u aan de deur wordt geklopt. De manager is toch nog gekomen. Ik zeg dat we binnen 10 min vertrekken en dan zullen langskomen voor de betaling. Ze excuseerde zich nogmaals, maar heb er verder ook niets van gezegd. We hadden gelukkig internet en de kamer was heel proper en mooi. Het is gestopt met regenen en kunnen na de betaling vertrekken richting de Walmart. De Walmart is zelfs maar open vanaf 9u, dus we moesten zeker niet al te vroeg vertrekken. We doen op het gemak en praten met een vriendelijke verkoopster over het leven in Alaska. Zij kwam oorspronkelijk uit Californië en vertelde ons over de grote zalmvangst in Alaska. Eind juli mogen de mensen in Alaska met netten in het water staan om elk 39 zalmen te vangen voor hun gezin. Hier moeten we dan straks eens naar gaan kijken.

Na de walmart gaan we naar het Kenai Visitor Center. Het is bijna 11u, maar vandaag hebben we ook geen te grote wandelingen gepland. We kijken een beetje rond en ik vraag naar de brochure "Kenai Old Walking Tour". Het is een kleine wandeling langs The Cook Inlet en waar de vissers staan! We zien ze inderdaad zalm vangen, maar de kleine gooien ze weer terug.

Verder is er niets interessant te zien en rijden we weg uit Kenai om door te rijden naar Kasilof. Ook hier niets te zien en rijden door naar Glam Gulch State Recreation. We wandelen naar beneden naar het strand en zien een paar vissers. Maar wat is Glam Gulch nu? Het is een schelpdier dat vooral in Noord-Amerika populair is. Hier komen dan mensen met emmers zoeken naar deze schelpdieren. Er is niemand, dus kan het niet op foto vastleggen.

Terug boven, besluiten we om te picknicken. Het zonnetje doet deugd. Ook al is het maar 16C°, toch voelt het hier warmer aan. Het is zonnig en de bewolking trekt zich volledig open. Na onze broodjes rijden we door naar Ninilchik. We stoppen bij een Russische Orthodoxe kerk en een kerkhof omheen. Je ziet hier duidelijk dat het nog niet zo lang geleden 4 juli was.

Een beetje verderop heb je nog een uitzicht op de Ninilchik rivier. Wat ons beiden opvalt, is dat er toch weinig toerisme is en het onderhoud aan verbetering toe is. Vroeger was dit misschien wel nog een hoogtepunt, maar nu in ieder geval niet meer.

Dan beslissen we om al te gaan inchecken in ons appartement. Deze is gelegen in Anchor Point, waar het rustiger en goedkoper is dan in Homer. Onderweg zien we nog een mooie viewpoint. 

Het is wel eventjes rijden via een gravel road, maar boven op de heuvel staat ons appartement. Al snel komt de eigenares ook toe. Zij had ons zien oprijden en was net van plan om naar Homer te gaan. Gelukkig zijn we hier beiden nog aanwezig, maar ze had alles genoteerd in welke kamer we zitten. Dus het ging niet zoals gisteren zijn… De dame, een beetje hippie - achtig (wel heel vriendelijk) vertelde ons dat het hele huis (bestaat uit 5 appartementen) zelf gebouwd is door haar en haar man. Ik zal morgen nog een foto posten, het is zeer indrukwekkend. Ze hebben 7 huizen zelf gebouwd, maar zijn nu gestopt (gok dat ze zeker 60 jaar is). Na de rondleiding laden we de koffers uit en vertrekken naar Homer. 

We stoppen aan de Baycrest Hill Viewpoint. Het is een overlook van de Kachemak Bay State Park. Prachtig en ben al blij dat niet alles in de wolken zit. 

Dan rijden we verder naar de Homer Spit. Beiden zijn we niet zo onder de indruk. En ben al blij dat we niet logeren in Homer. Overal aan de kant liggen verroeste auto’s. En blijkbaar hier in Alaska verzamelde ze vroeger alles van onderdelen. Nu is dit niet meer nodig (meer mogelijkheden dan vroeger), maar ze laten het liever liggen. Heb geen foto’s van de afval willen nemen, misschien morgen. Het is zeker geen Blankenberge! :) En moest nog zeggen van Tom, dat het hier enorm naar de vis ruikt. 

We rijden verder naar de East End Road. Hier is een prachtig uitzicht van de bergen. We maken hier uitbundig foto’s. En mijn eerste panorama foto (vanuit het dak van onze auto)!

Het is al redelijk laat geworden en alles is hier aan het sluiten. We kopen een broodje bij de Subway en rijden door naar ons appartement. Ook geen wildlife te zien in Homer. Om 22u30 gaan we slapen en besef ik dat dit mijn laatste dag als 29-jarige is. 

Weer: 15 - 17 C°, zonnig

Hiking: 1 km

Wildlife: geen 

Dag 2: Anchorage - Portage - Kenai

Maandag 27/07/2015

Vandaag gaan we pas echt beginnen aan onze roadtrip door Alaska. Eerlijk gezegd, zag ik het gisteren nog niet goed zitten en was ik doodop na alle stress met ons huis. Maar een goede nachtrust heeft hier verandering in gebracht. Om 5u ben ik wel al wakker, maar ik heb toch ruim 9u geslapen. Tom was reeds al om 3u30 wakker, maar heeft mij laten slapen. Ik schrijf eerst de blog dat we goed zijn aangekomen en dan maken we ons klaar om Anchorage te verlaten. Het eerste wat we willen doen is gaan ontbijten bij Denny's. Het is net 7u en er is nog niet veel volk. We krijgen een gezellige tafel en kiezen elk ons gerecht. Tom kiest voor de All American SLAM. Dit is de klassieker.

En ik kies voor het speciale, The Invisible Woman SLAM. Zo overheerlijk, maar de caloriebom wil je niet weten.

Om 7u50 gaan we naar de Walmart. Dit is mijn favoriete supermarkt! Alles is hier zo groot en ze hebben heel veel keuze. We merken wel op dat er veel rekken leeg zijn, want er zou gisteren een grote verkoop geweest zijn. We zoeken achter onze berenspray, maar vinden er geen meer in de rekken. Bij het visgerief vragen we het aan het personeel en ze liggen gelukkig bij hen in de dozen. Ze vraagt welk formaat we willen. Geef ons the big one maar. Dan halen we nog de koelbox, bekers, bestek, koekjes, cake, water,... Alle noodzakelijke en mijn ogen vallen weer op hun mooie taarten.

Beetje te lang rond gelopen in de Walmart. Dan bedenk ik mij dat ik de anti-misselijkheid pil vergeten te kopen ben. Verdorie, dan zal ik deze in Kenai moeten halen. Ook hadden ze geen batterijen voor mijn camera, dus kijken we of er een Best Buy is in Anchorage. Er is eentje bij de Mall, maar pas om 10u open. Het is nog 20 minuten, maar we wachten toch in de auto. Wil echt nog een extra batterij en gelukkig hebben ze net nog eentje voor mijn camera.

Om 10u10 kunnen we vertrekken naar onze eerste stop, Potter Marsh Wildlife Viewing Boardwalk. In Anchorage is het nog bewolkt, maar verderop is het aan opklaren. We wandelen even op de Boardwalk, maar zien geen wildlife. Verderop zien we wel een wild konijn!

De volgende stop is Beluga Point Wildlife Viewing. Hier kan je Beluga's zien (maar dan vooral in mei - juni). We zien geen wildlife, maar het is wel mooi om te zien naar de overkant van het water.

Normaal had ik al een stevige wandeling gepland, maar door tijdverlies doen we niet de Falls Creek Trail. Ook hangt de bewolking te laag om vanboven het meer duidelijk te zien. We rijden door via Chugach State Park tot in girdwood naar onze eerste waterval van de reis! Het is de Virgin Creek Falls, een korte wandeling van 640 meter.

De volgende stop is in Portage. Dankzij JB volgende timelapse kunnen maken van deze korte trip.

Eerst gaan we naar het Begich Boggs Visitor Center, waar het Portage Lake fantastisch mooi is om te zien.

Je kan in het VC naar een film kijken van de gletsjer, maar het is nog 30 min wachten. Dan maar eerst aan onze wandeling naar de BYRON GLACIER beginnen. Het is een vlotte wandeling van 3,2 km heen - en terug. We halen iedereen in, want Tom drijft het tempo goed op. Aangekomen is het hier echt prachtig. De zon straalt op het ijs en het is hier niet koud. Wat een mooie dag!

Bij de terugweg krijgen we van iedereen een vriendelijke hello, hi, how much further of hi hikers! In Alaska (in het algemeen Amerika) zijn ze enorm vriendelijk. Ik mis de zure gezichten in ons land totaal niet. Daar lopen ze met hun gezicht in de grond, maar hier kijken ze je recht aan en geven spontaan een welgemeende glimlach. En dit kan al veel goed maken van je dag!

Na de wandeling stoppen we nog even aan de Explorer Glacier Viewing Area. Het water is zo hemelsblauw. :)

We testen de Go Pro nog even uit tot aan de volgende stop bij de Russian River Falls. Onderweg heeft het goed geregend, maar hier begint de zon alweer te schijnen. Bij de Russian River moet je $11 betalen. Dit is toch wel veel, maar zou zo graag een beer willen zien. Aan de parking van de Lower Russian Falls is er nog een plaatsje om te parkeren. Bij het bordje van de wandeling, zie ik dat de wandeling dubbel is in km dan ik had gelezen. Nuja, geen probleem, we zetten er dan een goed tempo op. Het is bijna 16u30 en moeten om 20u in Kenai zijn.

We komen veel wandelaars tegen en bij de waterval zijn we alleen. Zien geen beren, maar wel de zalmen die steeds omhoog springen tegen het water in. Best grappig om te zien.

Geen beren bij de waterval die toch wel een beetje teleurstellend is. Bij aandringen is Teddy voor mij dan gaan poseren met de waterval. Zag ik toch een beer, maar dan wel een Cowboy beer!

Op de terugweg zien we nog wat wandelaars, maar bij de parking staan we alleen. En het begint net te regenen. Perfecte timing! Het is net 18u20, dus komen mooi op tijd aan in Kenai. Veel regen onderweg, maar in Kenai schijnt de zon. Zo hebben we enkel regen gehad tijdens de autorit. Aangekomen bij Eagle Rock is er geen bureau of manager. We zijn goed op tijd voor het inchecken, maar niemand te zien. Via booking bellen we het nummer, maar ook geen reactie. We wachten ruim 30 min en nog steeds niemand. Ik zie dat je ook naar booking zelf kan bellen. Tom belt en legt het probleem uit. Zij bellen naar de manager en blijkt dat ze even weg is en briefje had achtergelaten. We zien geen briefje, maar krijgen wel de kamer 1 en onze code via booking. Eind goed, al goed. We laden onze koffers uit en laten briefje achter dat we even naar het centrum van Kenai gaan, maar nog langskomen voor de betaling en code van wifi.

In Kenai rijden we naar de Mission Ave om het uitzicht van de Cook Inlet & Gletsjers van Alaska Range te bekijken. Het is hier mooi helder weer en je kan in de verte de bergen zien.

Daarna rijden we door naar Arby's om Tom zijn Angus Burger te bestellen en voor mij Chicken Swiss. In onze kamer eten we het gezellig op, maar de manager is er nog steeds niet. Dus is er geen internet. Het is 21u en we gaan slapen. Zelf probeer ik nog even in te loggen op de wifi en geef wachtwoord in wat ik denk dat het misschien zou kunnen zijn. EUREKA! Het lukt, joepi. Ik profiteer ervan en stuur mailtje naar het kattenhotel, hoe het met onze Mollie is. Hopelijk heb ik morgen al antwoord. Hierna val ik zelf in slaap.

Weer: 15 - 18 C°, zonnig met af en toe een bui
Hiking: 10 km
Wildlife: konijn

Dag 1: Brussel - Reykjavik - Anchorage

Zondag 26/07/2015

Vandaag is het zo ver, de lang verwachte reis naar Alaska is aangekomen. Een kinderdroom die werkelijkheid gaat worden! Door de spanning niet lang geslapen en om 8u staan we op. Dit jaar gaan mijn schoonbroer en schoonmama ons naar de luchthaven brengen. Om 10u10 vertrekken we richting de luchthaven Zaventem. Het verkeer viel heel goed mee en om 11u waren we al afscheid aan het nemen. In de luchthaven was het druk, maar je zou denken dat het drukker ging zijn nu in het zomerverlof. Het inchecken hebben we gisteren al online gedaan, waardoor we meteen onze koffers konden afgeven. Blijkbaar stond Icelandair niet aangegeven waar hij normaal stond, maar na de rijen af te lopen, hebben we onze koffers nog vlug kunnen afgeven.

Dit jaar moeten we naar GATE A, terwijl wij altijd naar GATE B gingen. Anders is ook wel dat we een tussenstop in Ijsland maken. De controle is enorm soft en heel vlug zijn de paspoortcontrole en security check reeds afgelopen. We eten onze koffiekoeken en om 13u30 stappen we het vliegtuig in. Het is behoorlijk warm in het vliegtuig en er zijn geen video's. Blijkbaar zitten we door omstandigheden in een ouder model en is er geen video of airco. Het grote voordeel bij Icelandair is de enorme beenruimte. 20 min later (14u20) vertrekken we uit Zaventem richting Reykjavik.

Er is geen gratis eten aan boord, maar krijgen wel water, cola, koffie of thee ter beschikking. En degeen die wensen, krijgen een mini i-pad om een film te bekijken. Ondertussen kijken we elk naar een film, zelf heb ik gekozen voor Night at the Museum 3 en Tom naar Kingsmen.

Ondanks de vertraging komen we op tijd aan in Ijsland. Bij het zien van het landschap moet ik steeds aan de film "The secret life of Walter Mitty" denken. Een groot bruin landschap met in de verte een aantal bergen.

In de luchthaven van reykjavik, moeten we enkel nog paspoortcontrole doen. Er vertrekken hier veel vluchten naar de USA en de meesten rond hetzelfde uur. We eten op het gemak nog een koffiekoek met een Ijslandse Cappuccino. We zijn allebei moe en hebben wat hoofdpijn van onze vlucht. De frisse lucht in de luchthaven doet ons beiden deugd.

De boarding begint goed op tijd en om 17u15 stijgen we op richting Alaska. Hier is er wel airco en video. We bekijken elk onze films en de vlucht gaat heel vlug voorbij. Er hangt heel wat bewolking in Anchorage, met af en toe een zonnetje.

Uit het vliegtuig lopen we meteen door naar de paspoortcontrole. Het valt mij direct op, dat de luchthaven in Anchorage, je niet doet vermoeden dat je in het grote Amerika zit. Alles is verouderd en zeer klein. We moeten niet lang wachten en het is voor de 5de keer onze beurt, om te zeggen wat we hier komen doen. Een aangename man zegt ons dat we zijn goedgekeurd als "good people", behalve de appels die nog in mijn handbagage zaten (vergeten) ... Maar ze doen niet moeilijk en we hebben ze dan ook meteen afgegeven. Het is eventjes wachten op onze koffers, maar gelukkig zitten ze meteen bij de volgende lading.

We kunnen onze auto ophalen! In Anchorage staat het niet goed aangegeven waar de autoverhuur gelegen is. We vragen het aan een vriendelijke dame en zij zegt ons dat we naar de South Terminal moeten lopen en daar bellen voor een shuttle. Dit is toch wel grappig. Het valt ons beiden op dat er bijna geen volk is in de luchthaven. De shuttle haalt ons op en eigenlijk is het niet ver. Ze zegt ons waar we moeten zijn, want duidelijk aangegeven staat het hier niet. We bedanken haar en staan meteen bij Alamo. Geen volk en kunnen kien tussen een GMC of een Chevrolet. Ik vraag om eerst te gaan kijken en zien dan twee deftige auto's staan. Allebei hebben ze een reservewiel en zijn ze zeer groot. De chevrolet is voor mij iets te groot en de GMC heeft een schuifdak. Wat handig kan zijn om foto's te nemen van het wildlife. Onze keuze is vlug gemaakt en kiezen voor de GMC TERRAIN. Hier zie ik mezelf wel in rijden.

We rijden door naar ons hotel, we zitten op het gelijkvloers en laden onze koffers uit. Beiden hebben we grote honger en rijden naar Tommy's Burger stop, maar is al gesloten om 17u! Dit zijn we niet gewoon van Amerika. Hmm, wat kiezen we nu. Heb wel zin in een milkshake en daarvoor kunnen we naar een DQ gaan. We bestellen ook een hamburger en elk een shake. Vlug naar het hotel en eten deze gezellig op in onze kleine, knusse kamer. Het is hier bijna 20u, de oogjes vallen toe en kruipen onder de wol. Morgen beloofd een mooie dag te worden.

Bye bye

Weer: bewolkt, met af en toe zon, 16 C°

Roadbook online

Roadbook staat online!

Tot de volgende dagen!

De voorbereiding

Nog 11 dagen en het vertrek naar Alaska is aangekomen.

Alle logementen zijn geboekt, activiteiten zijn gepland, wandelschoenen en extra kledij zijn gekocht, alsook extra benodigdheden voor fototoestellen. Voor mezelf heb ik een nieuwe camera gekocht, namelijk NIKON COOLPIX P610!

De beren zullen niet ontsnappen aan mijn camera! :) En Tom heeft een nieuwe lens aangekocht.

Ook doen we dit jaar een GO PRO 4 mee, die we mogen lenen van een collega vanop Tom zijn werk! Zal super zijn.

Er rest ons enkel nog het afwerken van de roadbook en het aankopen van gps kaart voor Canada!

Dit jaar is onze blog te volgen via je mailadres! Registreer en ontvang via je mail een nieuw reisverslag!

Hopelijk kunnen jullie samen genieten met ons van het adembenemende Alaska & Yukon!

Tot dan!

Avontuurlijke groeten,
Jessica & Tom