Dag 30 & 31: There and Back Again by TJ

Maandag 24/08/2015

Het was een korte nacht. Om 9u45 staan we op. De koffers zijn gisteren al grotendeels gepakt en gewogen. Nu zijn ze definitief klaar en we nemen onze koelbox ook mee, aangezien we een tweede koffer mogen inchecken. 

Om 11u verlaten we onze kamer en halen bij de Subway onze middaglunch. We willen elk een half broodje opeten bij het Earthquake Park. Het is stralend weer en de bergen zijn nogmaals goed te bezichtigen. Het is hier zo prachtig! We gaan het hier zo missen. 

Om 12u20 vertrekken we richting de rental cars. Ik kan het niet laten om toch een paar tranen weg te pinken. De controle bij Alamo verloopt heel vlot. Geen spijt om bij Happytours te boeken en nu met de gunstige koers door de beurscrash zal de huurauto goedkoper zijn dan gedacht. Nog een meevaller! Het was een fantastische auto. Zo veel gravel roads en geen lekke band. Het helpt wel om een auto te kiezen die al een paar mijlen heeft gereden. We zullen je missen! 

Dan wandelen we naar de check - in en onze koffers worden gewogen. Alles zit onder het gewicht. Mooi zo en zijn we al drie koffers kwijt. Alles verloopt heel vlot, ook de douane is op een paar minuten al voorbij. De luchthaven van Anchorage is zeer aangenaam. Zeer vriendelijk personeel en niet te grote drukte. De boarding begint om 14u45 en ook hier zitten we op schema. Enkel valt het ons wel op dat er minder beenruimte is dan op de heenweg. Tom begint zelfs last te krijgen van zijn knie. De vlucht is gelukkig niet te lang en na enkele films en tv - series, samen met mooie uitzichten zijn we al in Ijsland. 

Dinsdag 25/08/2015

Aangekomen in Ijsland moeten we enkel nog paspoortcontrole doen. Er zijn geen verdere controles. We kopen elk een frisdrank (voor mij cola - want ogen worden zwaar) en nog een broodje en wraps. De boarding begint al heel vroeg en we wachten nog even aan de kant. We zitten terug op rij 13 en al snel merken we dat het gewoon hetzelfde vliegtuig is als er net. Toen zaten we ook op dezelfde plaatsen. Ik gaf zelfs nog de opmerking “welke vuilaard heeft hier gezeten met zijn kruimels”, maar de vuilaard ben ik :D. 

We vertrekken om 7u40 in Ijsland en hebben behoorlijk last van turbulentie. Kijken elk naar series en films en de tijd vliegt weer voorbij. Bijna in België maakt de piloot een rare bocht om in Brussel te geraken. Misschien te druk vliegverkeer. Na een harde rem zijn we al op de landingsbaan. 

We stappen uit het vliegtuig en halen eerst onze koffers. Mijn koffer is bij de eersten, Tom zijne iets later. Nu afwachten of onze koelbox het overleefd heeft. En ja, zonder deuk en schram is hij er! Onze eerste koelbox van Amerika!! 

Dan volgt het meest vervelende van de dag, de trein in Brussel. We kopen tickets via onze elektronische portefeuille ( bedrag = 0 euro ) en hebben meteen een trein tot in Brussel - Noord. Hier stappen we over (geen liften, dus zware koffers op de trappen) en om 15u10 zijn we terug in ons dorpje. Tom loopt naar huis om de kapotte auto te halen en om 16u zijn we in het kattenhotel voor onze Mollie. Wat zijn we blij dat ze zo goed verzorgd is!

Tevreden met onze Mollie rijden we nog even naar mijn ouders en onze toekomstige kat Figaro te bezoeken (die deze week nog naar ons komt). Wat is hij groot geworden! We worden toch wel moe en thuis blijven we nog op tot 19u30. 

De nabeschouwing komt binnen een paar dagen online. Nu is het grote heimwee naar Alaska en even uitrusten. Voor degeen die meegelezen hebben en interesse hadden, bedankt hiervoor. Ook wil ik mijn schoonzus bedanken om elke dag de moeite te nemen voor een reactie. Je bent super bedankt!  

Dag 29: Het stond in de sterren geschreven

Zondag 23/08/2015

Vandaag is het zondag en meteen ook onze laatste volle dag in Alaska. Wat zouden we doen op deze dag? Laten we er een normale zondag van maken. We slapen eens lekker uit. Pas om 9u45 gaan de oogjes voor de eerste keer open. Voel mij beter, maar niet 100 %. Ik dommel weer even in en neem al vlug een dafalgan forte. Nog even in bed blijven liggen en hopen dat ik mij snel beter voel. Lang blijf ik niet liggen en zet alvast koffie. We eten een klein ontbijt en daarna een warm badje.

Het is buiten zeer helder weer. Aangezien al onze reizen steeds afgesloten worden met een bezoek aan de zoo, gaan we dan ook naar de Alaska Zoo. De toegangsprijs gaat grotendeels naar het nieuwe grote project voor de ijsberen. Ook zijn de meeste dieren in deze zoo gebleven na verwonding of omdat ze wees zijn geworden. Het is geen grote zoo, maar er zitten tamelijk wat dieren. Eerst eten we onze middaglunch op en dan wandelen we 3u in de zoo.

Onze lunch

Zwarte beer

Grijze wolf

Na het bezoekje aan de zoo gaan we naar Earthquake Park. Het is helder weer en misschien zien we wel Mt. McKinley nog eens piepen. En ja daar is ze dan...

We zien ook het uitzicht naar Anchorage toe en zien nog een Bald Eagle boven ons hoofd verschijnen.

Het is hier prachtig en we zitten ruim een uur naar de berg te kijken. We rijden nog even tot aan het strand en wandelen naar beneden. Er vliegen steeds grote vliegtuigen op en af. Morgen zitten we er ook in. De wolken schuiven meer op en straks zijn er geen wolken meer.

Verdrietige blik op het strand dat we morgen naar België moeten

We beslissen om eerst iets te gaan eten en dan terug te komen. We hebben wel zin in buffet bij Golden Corral. Het is natuurlijk zondag en zien dat het superdruk is. Zelfs Tom ziet het niet zitten om in de drukte te eten. Dusja, ik laat hem kiezen wat hij wilt eten en we kiezen voor Arby's. Onze hamburger eten we dan op met een uitzicht op de heldere Mt. McKinley.

Hierna gaan we zien om welk uur ze nog films draaien in de cinema. Nog films om 22u, dus kunnen nog een laatste keer naar de Walmart gaan. Snoep voor Halloween, snacks voor Mollie en een laatste aangename winkeldag voor dit jaar. Om 21u45 zijn we op de parking van de cinema. We kiezen voor de film American Ultra. Kopen een small popcorn en een large cola-zero. Om 22u15 begint de film en het aantal volk valt goed mee. De film was beter dan verwacht, hoewel Tom wat meer actie had gewild. De voorkant van de cinema ziet er toch wel mooier uit dan onze Kinepolis.

Tijdens onze Arby's lunch had ik nog gevraagd aan Tom om na de film nog naar de sterren te gaan zien. Het is zo helder buiten en het is geen volle maan. We rijden naar Earthquake Park en zien op de parking nog tamelijk wat auto's staan. Veel sterren, maar er is toch nog wel wat licht door de stad en achter ons van de luchthaven. Ineens, zien we vallende sterren! Tom doet een wens en ik doe een wens. Dan, 5 minuten later, zien we een soort witte schijn. Is dat het Noorderlicht? Al vlug is het weg... We rijden terug naar het strand en daar staan ook veel auto's geparkeerd. En dan komt het...

In mijn wildste dromen, nooit gedacht...

HET NOORDERLICHT!!!

Het zou nog beter kunnen, maar er is tamelijk wat lichtvervuiling. Toen ik het zag, kwamen de tranen in mijn ogen. Een wonder om het te mogen zien op onze laatste dag. Daarom dat ik nu nog de blog schrijf. Ik ben volledig genezen en ben totaal, ja, beetje in schok en compleet een nieuwe mens van het noorderlicht te zien. Dansende lichtjes, ONGELOOFLIJK. Het was mijn wens van de vallende ster en ook wist ik dat er 17 augustus al het Noorderlicht was verschenen in Denali. Mensen verklaarden mij zot dat ik kans had om in augustus het Noorderlicht te zien. Wie laatst lacht, best lacht. ;)

Anchorage heeft het allemaal voor mij. Bergen, wildlife, zee, strand, faciliteiten,... Deze keer doet het enorm pijn om weg te gaan. Denk dat België nu helemaal gedaan heeft met mij.

Een verjaardagsreis om nooit te vergeten. Een kinderdroom die mijn diepste verlangens heeft vervuld. Een avontuur die mij sterker heeft gemaakt als mens en mij meer doet beseffen dat het ook met minder kan. Alaska heeft mijn hart, maar ook Tom zijn hart gestolen. Er zijn geen woorden voor...

Weer: 22 C°
Hiking: 5 km
Wildlife: bald eagle, eekhoorn

Dag 28: Glennallen - Wasilla - Anchorage

Zaterdag 22/08/2015

Net voor 8u komen we beiden wakker. Deze nacht was het heel warm op de kamer, waardoor mijn neus verstopt zit. Zeer droge lucht in de kamer. We kleden ons vlug aan en gaan ontbijten in de lodge. We mogen kiezen uit warm ontbijt. We kiezen tamelijk traditioneel voor de eieren, toast en koffie. Allemaal vers gemaakt en zeer lekker. Na het ontbijt werk ik de blog alvast weer wat bij. Begin mij steeds suffer te voelen. Warm, koud, warm, koud...

Om 11u vertrekken we uit de lodge en het begint te regenen. Onderweg zien we wel de vormen van de bergen, maar de wolken verbergen de kleuren. Verderop zien we meer kleuren verschijnen. Aan de kleuren van de bomen kan je duidelijk zien dat de herfst ingezet is.

De eerste stop is bij de Matanuska Glacier.

We rijden verder door en stoppen aan de zijkant van de baan met een leuk uitzicht. Teddy geniet hier ook wel van het uitzicht.

Hier eten we onze lunch, croissants en cake. Blijkbaar ben ik wat grieperig aan het worden en neem ik mij een dafalgan forte. Wil echt niet ziek zijn op onze laatste dagen en zeker niet in het vliegtuig! Bijna bij Palmer zien we een blauwe lucht verschijnen en is het buiten een aangename temperatuur. In Palmer hebben we niets gepland (zien wel een kermis à la Grease Style, maar te slecht :( ) en rijden door naar Wasilla. Bij de DQ halen we elk een milkshake aan halve prijs! Lekker fris en de dafalgan doet goed zijn werk. In Wasilla wil ik naar de Iditarod Headquarters. Je mag hier husky puppy's knuffelen. We zien er drie zitten! Oh en ja ik kan er eentje vasthouden! Ze is nog maar 6 weken. Nu voel ik mij helemaal weer beter.

Daarna hou ik nog eentje vast, een jongen. Dit heeft Tom gefilmd en kreeg alleszinds voldoende likjes. Ik steek hem voorzichtig terug in het kooitje, pfftt ik zou al een hondje willen hebben. Ze zijn zo koddig!

Na Wasilla rijden we door naar de Thunderbird Falls. Er is een wandeling naar de waterval op een platform en eentje beneden. We doen ze beiden, hoewel het uitzicht bij allebei niet denderend is.

Het is bijna 17u30 en rijden door naar ons hotel. Het is een pak drukker in Anchorage dan de vier weken geleden dat we hier toekwamen. Het is zelfs druk bij het inchecken van ons hotel. We rusten even op de kamer en rijden dan naar het Dimond center of het winkelcentrum. Ze zijn vandaag open tot 21u. We slenteren een beetje rond en zien leuke winkels met toffe games bv Walking Dead boardgame, Cats monopoly,... De cinema is hier ook, maar wil zeker nog de was doen vanavond en niet morgen. Proberen dan morgen naar de cinema te gaan. We halen voor de laatste keer een mushroom Swiss burger bij de DQ en eten deze op in onze hotelkamer. Voel mij weer wat suf worden en neem nog een dafalgan forte.

Terwijl ik de blog bijwerk, doet Tom ondertussen de was. Echt wel, DE WAS, bijna al mijn kledij is er door. Morgen is het onze laatste volle dag in Anchorage. Staat tamelijk veel op de planning! Tot morgen!

Weer: 20 C°
Hiking: 3 km
Wildlife: geen

Dag 27: De Denali Highway - Glennallen

Vrijdag 21/08/2015

Om 6u liep de wekker af. We hadden het plan om nog een wandeling te doen in Denali NP om bevers te spotten. Tom staat op en roept mij wakker, maar dat draaide een beetje anders uit... Blijkbaar had ik geen zin om vroeg op te staan en zou ik moeten gezegd hebben "Fuck the Beavers!". Zelf weet ik er helemaal niets meer van, maar wist ik wel dat ik nog in Amerika was. Mijn excuses voor de brutale reactie naar de bevers toe. Tom vond het ook niet erg en kwam terug bij mij liggen.

Om 8u30 sta ik pas op en heb er wel beetje spijt van. Nuja, wildlife al genoeg gezien en vandaag staat er nog een mooie route op het programma. We rijden via de Denali Highway. Deze weg is 135 mijl lang en bestaat grotendeels uit gravel. Ze is enkel open vanaf mei tot oktober en het kan elke maand sneeuwen.

We bezoeken eerst nog een paar winkeltjes en wil graag een t-shirt van Denali. Zoals altijd zijn de t-shirt voor vrouwen in het roos en nu zelfs met glitter. Geen enkele mooie print, dus ben ik verplicht om bij de mannen te kijken en bij de kinderen. Scoor ik toch twee mooie t-shirts! We halen nog een koffie to go en dan is het vaarwel Denali. Prachtig park dat iedereen zou moeten zien!

We tanken nog net voor het oprijden van de Denali Highway. De eerste stop is na 4,5 mijl met een uitzicht naar Mt. Mckinley.

Kort daarna stoppen we aan de kant voor foto's van de omgeving. Plotseling zie ik een Bald Eagle zeer sierlijk vliegen. Had niet gedacht om er nog ene te zien. Ze vliegen zo mooi.

De volgende stop is op mijl 40 voor de Alaska Range. Links staat Mt. Deborah (12.339 ft) met West Fork Glacier en rechts Mt. Hess (11.940 ft).

Een beetje verder eten we onze lunch en kan de Go Pro nog even opladen. Het is beter weer dan dat ze hadden gezegd. De zon schijnt, niet te koud en geen regen. Meer moet dat niet zijn. Na een 40 min, rijden we verder op de toch wel zeer slechte baan.

Het is goed opletten, want er zijn tamelijk diepe putten. Deze weg is de ergste die we gereden hebben in Alaska. Rap gaan we niet vooruit en pas bij mijl 55,5 stoppen we aan de Susitna River en de Susitna Glacier.

Dan rijden we op een gedeelte waar vroeger een glacier aanwezig was. Al het ijs is nu gesmolten en dit is het resultaat.

Op mijl 85,5 stoppen we aan de Waterfowl Lakes. Een meer waar je veel soorten vogels kan zien, maar ook bevers, elanden, vossen,... Enkel de eendjes zijn van de partij.

Dan zien we nog Maclaren Glacier en de Alaska Range bij de Maclaren River. We zitten nu op het punt van de tweede hoogste snelweg van Alaska.

We rijden verder door, maar er is zo veel te zien. Het is hier zo prachtig. Er zijn veel wandelingen onderweg, maar we hebben er geen tijd voor. Het is nu vrijdag en we zien veel kampeerders arriveren. Hier had ik ook wel graag willen kamperen.

Na een lange tijd stopt de gravel en kunnen we vlugger rijden. De laatste stop is de Alaska Range van zeer dichtbij.

Hierna moeten we doorrijden van Paxson naar Glennallen. Het begint even te regenen, maar we rijden naar de heldere hemel. We komen terug op het punt, waar we twee weken geleden hebben gereden. En zien terug bergen van de Wrangell Mountains. Prachtig!

Aangekomen in Glennallen is het zeer druk. We tanken nog even bij en halen dure sandwiches in de winkel. Verderop zien we dat de winkel toch nog open is en halen nog wat croissants en cake. Het is nog 45 min rijden naar ons logement bij Lake Louise. Hopelijk kunnen we nog inchecken. Om 22u30 zijn we pas bij onze slaapplaats en ze zijn gelukkig nog open. We halen enkel het nodige uit de koffer en gaan meteen slapen. Een vermoeiende, maar nog steeds zeer mooie dag.

Weer: 14 C°
Hiking: geen
Wildlife: 1 Amerikaanse Zeearend

Dag 26: Nature & wildlife in Denali

Donderdag 20/08/2015

Vandaag staan we terug vroeg op voor onze tweede dag in Denali NP. Elk uur ben ik wakker gekomen, omdat ik zo schrik had om mij te overslapen. Om 6u loopt de wekker af en sta zonder moeite op. We frissen onze beiden op, maken het ontbijt en de lunch klaar en om 6u50 zitten we in de auto. Net voor het park zijn er wegenwerken, dus staan nog even stil. Om 7u staan we al op de parking bij het Wilderness Access Center. Goed op tijd, want onze bus vertrekt maar om 7u30. Er is al een pak meer volk, maar onze bus is niet uitverkocht. Het weer ziet er veel beter uit dan gisteren. Maar of we de berg gaan zien, is nog af te wachten.

We nemen achteraan plaats in de bus. De bus is veel groter dan gisteren en onze chauffeur "Ken" geeft een hele uitleg over het park, zichzelf, als we wildlife zien,.... Hebben we gisteren dan iets gemist? Mike van gisteren was het gewoon, iedereen aan boord en go. Ook het rijgedrag van Ken is een stuk trager, maar wel aangenamer. We zien al snel een paar elanden aan de kant en zelfs verse sneeuw van deze nacht. Het zal vroeg winteren in Alaska.

De eerste stop is bij de Savage River, waar we een toffe ranger met veel uitleg over het park op de bus krijgen. De volgende stop is dan bij Teklanika.

Pas hierna zien we nog een paar grizzly's. We zien zelfs twee bij elkaar. In totaal zien we er in de ochtend 5 grizzlyberen. Ook zien we nog een aantal kariboes, de vogel van Alaska en veel schapen. Ook zijn de Japanners onder de indruk van mijn zoomfunctie en de foto's van de beren. Zelfs zo onder de indruk, dat ze een foto nemen van mijn camera. LOL.

We komen rond 10u aan bij de Polychrome overlook. Dit is het mooiste gedeelte van het park. Het is hier zo prachtig.

Nog een stop bij de Toklat River. En dan komt het... Iedereen in de bus is in de ban van de berg Mckinley.

OH

AH

WOW

Een mooi zicht bij Stony Hill overlook!

We rijden dan verder tot onze laatste bestemming aan Eielson Visitor Center. Er komen meer wolken, dus ik haast mij naar beneden voor foto's. Tom vraagt ondertussen een upgrade naar Wonder Lake. Er is nog plaats op de bus van 13u45. Ondertussen genieten we van het uitzicht en eten onze lunch op.

Herinner je nog de foto van gisteren?

Na de lunch kijken we in welke bus we zitten en of we met twee kunnen zitten. Op de heuvel zien we nog een kariboe staan. En dan even later zie ik een grizzly jagen op een eekhoorn. En het is een grote grizzly. Ocharme de eekhoorn.

Hierna is het tijd om te vertrekken en we zitten naast elkaar in de bus. Redelijk vooraan en de chauffeur is nogal haastig aan het rijden. We komen beiden een beetje slecht. Het is zo warm in de bus. 45 minuten later kunnen we uit de bus en worden we afgezet aan de Wonder Lake trail. Al snel moeten de jassen uit. Wat een verschil met gisteren. Het is hier prachtig. Het is niet zo ver wandelen naar Reflection pond.

Hierna wandelen we nog een beetje in de wildernis.

En dan keren we terug voor onze bus. Net op tijd kunnen we mee met de bus (en achteraf bekeken had die bus zelfs vertraging, zonder deze hadden we geen bus meer). We zitten aan de linkerkant, maar het uitzicht is rechts. Bij het VC kiezen we voor een andere bus en er blijkt een extra bus ingeschakeld te zijn. Nu zitten we in een beige tourbus, waardoor we plek genoeg hebben. Tom zit rechts voor het uitzicht te filmen en ik links voor het wildlife te spotten.

Het is een rustige chauffeur en al snel spotten we veel wildlife. Uiteindelijk nog eens 6 grizzly's (waaronder 2 cups). Wat een geweldige ervaring. Al beren waren dicht. Het is ook al aan de late kant, waardoor de beren dichter bij de baan komen.

En het uitzicht is ongelooflijk. Al die kleuren zijn zo mooi.

We zien nog elanden, kariboe's, de vogel... Wat een dag! In totaal hebben we bij Denali 19 grizzly's gezien!

Terug op de parking is het al 21u30. Het was een lange dag, maar een dag om nooit te vergeten. Deze natuur is zo geweldig. Het doet pijn om weg te gaan. Nog onze foto bij het bord en dan is het vaarwel Denali NP.

We halen nog een pizza en vallen al vlug in slaap. Morgen rijden we via de Denali Highway naar Glennallen.

Weer: 12 C° met zon
Hiking: 3 km
Wildlife: 12 grizzly's, 20-tal schapen, 14 kariboes, 6 elanden, 20-tal vogels